Van enkelbaansweg naar autosnelweg A7

Al in de jaren dertig begint men met het verbinden van Noord-Holland, Friesland en Groningen. De Rijksweg 42 is jarenlang de doorgaande weg van Groningen naar de grens van Duitsland. Gestaag werkt men aan de verbetering van de Rijksweg. Het zandtransport bij de aanleg van de weg bij Scheemda werd tot 1950 geregeld met stoommaterieel van de Stoomtramweg-Maatschappij Oostelijk Groningen (OG). Een aantal jaren later (1955) wordt aan de noordkant van Winschoten een nieuw wegvak aangelegd en twee jaar daarop (1957) wordt een nieuw stuk weg tussen Hoogezand en Scheemda opengesteld. De Rijksweg tussen Groningen en Winschoten was hiermee nu van redelijke kwaliteit. Een nieuwe grensovergang met Duitsland ligt in de jaren vijftig nog op de onderhandelingstafel.

Maar ook het verkeer op de Rijksweg 42 neemt toe. Waar men aanvankelijk blij is met de Rijksweg, begint ook deze weg net als bijvoorbeeld de Rijksweg 43 (die ook aangepakt wordt), een doorn in het oog te worden. Het is tijd voor een nieuwe stap. Een autosnelweg moet zorgen voor een betere en snellere verbinding van west naar oost en omgekeerd. Verbreding van de oude weg langs het Winschoterdiep blijkt echter niet mogelijk, omdat er tevens plannen zijn voor de verbreding van het kanaal.

 Schets aanleg A7 Groningen naar Nieuweschans.

Recentelijk is in 2009 het zogenaamde ‘Euvelgunnetracé’ aangelegd tussen het nieuwe knooppunt Euvelgunne en de bestaande A7 even ten oosten van Groningen. Met een lengte van 241 kilometer is de A7 van Zaandam, via de Afsluitdijk naar Groningen tot en met de grens van Duitsland, de langste snelweg van Nederland.De stap tot de aanleg van een autosnelweg wordt pas in 1969 genomen. In dat jaar wordt er geld in de begroting opgenomen voor de aanleg van een nieuwe autosnelweg. Het gaat in eerste instantie echter alleen om het wegvak tussen Groningen en Hoogezand. Ondertussen wordt wel het wegvak tussen Winschoten en de grens van Duitsland enkelbaans opgeleverd. Men houdt hier echter wel al rekening met de komst van een snelweg, want er is al ruimte gereserveerd voor uitbreiding. In 1970 begint men met de aanleg van het eerste stuk autosnelweg op het tracé tussen Groningen en Hoogezand. In juli van het jaar daarop besluit men dat ook tussen Zuidbroek en Winschoten een nieuw wegvak wordt aangelegd. De openstelling van het eerste wegvak tussen Engelbert en Hoogezand vindt al in 1973 plaats. Men is duidelijk trots op de snelweg, want in 1980 brengt de gemeente Hoogezand-Sappemeer zelfs een boek uit genaamd ‘Stad aan de snelweg’. “De snelweg is van levensbelang voor de bereikbaarheid vanuit de stad Groningen van onze industriegemeente”, geeft men aan in het boek. De weg van Hoogezand naar Noordbroek is echter niet zonder slag of stoot aangelegd. Het huis van de dokter van Zuidbroek staat in de weg, maar hij weigert te vertrekken. Hij weet de aanleg van de snelweg nog een paar jaar te rekken, maar in 1990 is ook de snelweg van Hoogezand naar Noordbroek helemaal klaar. In de jaren die volgen, worden langzaamaan de overige wegvakken tussen Groningen en Bad Nieuweschans opengesteld. Vanaf 1993, kunnen we na 25 jaar, eindelijk doorrijden naar Nieuweschans. Op 6 april 1993 volgt de officiële opening van het laatste wegvak door minister Maij-Weggen.