De hoogste molen van Groningen

In 1833 gaf de heer Nanne Jans Mulder opdracht aan molenmaker de heer van Deest uit Noordbroek om een molen te bouwen midden in het dorp aan de kruising van de hoofdwegen.

De heer Mulder was de eerste eigenaar van de stellingmolen die de Aurora werd genoemd. Latere eigenaren waren B.G. Sissingh, Jan Boer, J.H. Brouwer, J.J. de Vrieze en van 1894 tot en met de sloop in 1954 de familie Oomkens.

Tot en met de sloop in 1954 was de Aurora de hoogste molen van Groningen, met een stellinghoogte van maar liefst 16 meter. De Aurora die werd aangedreven door de wind en had de functie van koren- en pelmolen. De molen had twee koppel maalstenen (één koppel kunststenen en één koppel blauwe Duitse lavasteen) en een compleet pelwerk met voor- en naloper, zeven, waaier en jakobsladder, builkist en lijnkoekenbreker.

In 1932 brak de houten buitenroede van de molen. Dit werd veroorzaakt door een maalsteen die barstte tijdens het malen. Brokstukken van de steen bleven liggen op het tussenmuurtje op de zwichtstelling. Hierna draaide de molen vijf jaar lang enkel met de binnenroede. In 1937 werd uiteindelijk een gebruikte buitenroede op de molen gezet, die van de gesloopte koren- en pelmolen Simson van Moorlach in Uithuizermeeden.

Toen er op 2 augustus 1942 hevig noodweer uitbrak ging het weer mis, de Aurora verloor tijdens het noodweer haar wiekenkruis. Brokstukken vlogen in het rond, maar het naastgelegen woonhuis van de molenaar en zijn familie werden gelukkig gespaard en niemand raakte gewond.

Na het verliezen van haar wiekenkruis werd de Aurora niet meer hersteld. Het jaar hierna, in 1943, werd een 40 pk elektromotor op de derde zolder geplaatst. Deze dreef vanaf toen via een verlengde bolspil van de naloper pelsteen met conische tandwielen het werk aan.

J.R. Arnolli maakte een mooie opgeschoonde versie van de originele blauwdruk:

   Doorsnede van de Aurora. Klik hier voor de pdf van de opgeschoonde versie.

Nog geen tien jaar later, op 28 april 1951, werd er een vergunning tot sloop verleend. Ruim drie jaar hierna, op 6 augustus 1954 werd de as van de molen naar beneden gehaald en in november dat jaar werd de molen volledig afgebroken door molenmaker J.D. Medendorp.

De molen ging niet geheel verloren. De bonkelaar en het bovenwiel werden vervoerd naar Schiedam, waar deze ‘De Noord’ zouden gaan dienen. De lange spruit werd als korte spruit gebruikt in de ‘Eva’ te Usquert, deze werd uiteindelijk vervangen bij de grote restauratie van 1999-2000. Het achtkant werd verzaagd en diende als stophout onder verschillende kermisattracties.

Bron: Molen Database verdwenen molens